In 1991 las ik het boek
'Ik droomde van Afrika' van Kuki Gallmann
voor het eerst.
Een zaadje was in mij geplant.
'Ik droomde van Afrika' van Kuki Gallmann
voor het eerst.
Een zaadje was in mij geplant.
Jaren later, in 2011, zette ik voor het eerst voet op het Zuidelijke deel van het één na grootste continent ter wereld. Johannesburg was het beginpunt van onze reis van een jaar om de wereld. We reden 11 weken door Zuid Afrika, Botswana en Namibië in een 4x4 met daktent. Ik reisde alleen met mijn zoon Moby. Hij was toen net klaar met de lagere school.
De grootte en de uitgestrektheid van het land lieten ons voelen hoe nietig we als mens zijn. Er zijn zoveel prachtige natuurgebieden die eindeloos voor je uitstrekken. Het was een verademing te reizen door de zeeën van ruimte, de leegte samen met de tijd die er stil leek te staan.
De enorme verzameling verschillende dieren en vogels, bomen en planten en de uitzichten die het land te bieden heeft hebben voor altijd een plek in mijn hart.
Moby tijdens zijn diploma uitreiking.
In 2013 zijn we samen teruggegaan naar het gebied bij het Kruger Park omdat daar vooral veel wildleven te zien is. We zijn bij Hoedspruit in aanraking gekomen met JC Strauss en de Eco Ranger Academy. Een 3 weekse ranger-course leerde ons om sporen te herkennen, hoe om te gaan met ontmoetingen met wilde dieren en meer van wat een ranger behoort te weten om te overleven in de bush. Dat was ook een onvergetelijke ervaring. Afgelopen jaar heeft Moby daar voor 10 maanden een hands on studie gedaan om een ranger- guide te kunnen zijn in het Kruger gebied. Met succes heeft hij die in november 2018 afgerond en mag hij zich nu veld gids noemen.
Dat Moby zo lang weg was van huis was voor mij een goede reden om hem daar te bezoeken. Eerst 4 weken en de laatste keer 6 weken achtereen. De eerste reis huurden we een camperbus en reden we veel kilometers. Veel moois gezien maar zo weinig tijd voor bezinking of gewoon lekker zijn in de natuur en de uitgestrektheid, de ruimte, in alle rust. De laatste reis was ik voornamelijk alleen en voor langere periodes in enkele verschillende delen van het Greater Kruger Park. Ik zag daar alles van een andere kant. Ik bleef bijvoorbeeld 22 dagen in het Balule Reservaat dat is direct verbonden met het Krugerpark zelf. Dat wil zeggen dat er geen hekken zijn die de wilde dieren weghouden maar dat zij juist kunnen migreren over een nog groter gebied. Het Greater Kruger is ongeveer ter grootte van Israel. De kans dat je een kudde olifanten voorbij ziet komen is heel groot. Leeuwen en luipaarden hoor je wel vaak maar zie je wat minder snel en soms is dat maar beter ook. Het geluid van een brullende leeuw gaat werkelijk door merg en been. Een hele bijzondere ervaring is het zeker.
Dat Moby zo lang weg was van huis was voor mij een goede reden om hem daar te bezoeken. Eerst 4 weken en de laatste keer 6 weken achtereen. De eerste reis huurden we een camperbus en reden we veel kilometers. Veel moois gezien maar zo weinig tijd voor bezinking of gewoon lekker zijn in de natuur en de uitgestrektheid, de ruimte, in alle rust. De laatste reis was ik voornamelijk alleen en voor langere periodes in enkele verschillende delen van het Greater Kruger Park. Ik zag daar alles van een andere kant. Ik bleef bijvoorbeeld 22 dagen in het Balule Reservaat dat is direct verbonden met het Krugerpark zelf. Dat wil zeggen dat er geen hekken zijn die de wilde dieren weghouden maar dat zij juist kunnen migreren over een nog groter gebied. Het Greater Kruger is ongeveer ter grootte van Israel. De kans dat je een kudde olifanten voorbij ziet komen is heel groot. Leeuwen en luipaarden hoor je wel vaak maar zie je wat minder snel en soms is dat maar beter ook. Het geluid van een brullende leeuw gaat werkelijk door merg en been. Een hele bijzondere ervaring is het zeker.
In verbinding met de puurheid van de Afrikaanse natuur
kom je als vanzelf bij je essentie
Wanneer je de tijd neemt om langer op een plek te blijven kan je vanaf waar je zit zoals het terras alle dieren langs zien lopen en rustig bekijken. Muisstil zijn is wel een must. Je ziet dan impala, nyala, giraf, olifant, koedoe. wrattenzwijn, waterbok, baviaan, vervet aapjes, krokodillen, nijlpaarden, eekhoorns en mangoest op veilige afstand hun dagelijkse ritueel doen. Je hoort en ziet een kakofonie aan vogels en insecten. De geluiden die je hoort komen alleen van de vogels en de dieren af. De zware zoete geur van mest van olifanten en andere dieren, van het droge stof, van de bomen en planten is verrukkelijk overheersend. Het water in de rivier zie je zienderogen zakken tijdens de droge maanden als het al weken, maanden niet goed heeft geregend. Je ziet hoe de dieren reageren op de droogte en hoe ze het leven accepteren zoals het is, zonder voedsel en met bruin troebel water gaan ze door. Je leeft met ze mee en als het eindelijk regent doe je een vreugdedans.
Wanneer je de tijd neemt om langer op een plek te blijven kan je vanaf waar je zit zoals het terras alle dieren langs zien lopen en rustig bekijken. Muisstil zijn is wel een must. Je ziet dan impala, nyala, giraf, olifant, koedoe. wrattenzwijn, waterbok, baviaan, vervet aapjes, krokodillen, nijlpaarden, eekhoorns en mangoest op veilige afstand hun dagelijkse ritueel doen. Je hoort en ziet een kakofonie aan vogels en insecten. De geluiden die je hoort komen alleen van de vogels en de dieren af. De zware zoete geur van mest van olifanten en andere dieren, van het droge stof, van de bomen en planten is verrukkelijk overheersend. Het water in de rivier zie je zienderogen zakken tijdens de droge maanden als het al weken, maanden niet goed heeft geregend. Je ziet hoe de dieren reageren op de droogte en hoe ze het leven accepteren zoals het is, zonder voedsel en met bruin troebel water gaan ze door. Je leeft met ze mee en als het eindelijk regent doe je een vreugdedans.
Een wijs man zei ooit;
"Als de dieren verdwenen zijn
zal de mens ongetwijfeld sterven aan een grote eenzaamheid van geest."
"Als de dieren verdwenen zijn
zal de mens ongetwijfeld sterven aan een grote eenzaamheid van geest."
Op een hete dag zat ik op het terras aan de Olifantsrivier en keek ik naar de verscheidenheid aan dieren die aan de oevers dronken en naar voedsel zochten. Het was zo'n gelukzalig moment. De diepe verbinding die ik voelde met alles om me heen was onbeschrijflijk. Mijn hart barstte van dankbaarheid. Het kwam weer in me op dat ik deze ervaring niet voor mezelf wilde houden.
Ik wilde dit met anderen delen!
Ik wilde dit met anderen delen!
De Drie Rondavels een van de mooiste uitzichten van de Panorama-route en onderdeel van de reis.